حفظ منابع آب و تصفیه فاضلاب
امروزه حفظ منابع آب ، يعني حياتي ترين ماده اي که بشر به آن نياز دارد بطور فزاينده اي مورد توجه مجامع مختلف بين المللي قرار گرفته است . رشد روزافزون جمعيت و در نتيجه بهره برداري بيش از حد از منابع محدود آب از يک طرف و آلوده شدن آنها بسبب فعاليتهاي گوناگون زيستي ، کشاورزي و صنعتي بشر از طرف ديگر همگي دست به دست همديگر داده و زنگ خطر بحران آب را در سالهاي آينده به صدا در آورده است.
بنابراين حفظ کيفيت فيزيکي و شيميايي و بيولوژيکي منابع آب سرلوحه فعاليت بسياري از سازمانهايي است که به نحوي با اين منابع سرو کار دارند.
اين مهم از دو جنبه کلي قابل توجه است:
١ -افزايش کيفيت آبي که بايد به مصارف گوناگون برسد که تحت تاثير سه عامل عمده بوده است
-افزايش آلاينده ها در منبع طبيعي آب.
-آزمايشهاي کيفي آب و فاضلاب با دقت بالا.
-افزايش سطح استاندارد آب آشاميدني.
تحولاتي که در چند سال اخير موجب پيشرفت تکنولوژي تصفيه آب و افزايش کيفيت آب آشاميدني شده است بشرح ذيل مي باشد:
· حذف مرحله کلر زني در ابتداي تصفيه خانه ( استفاده از کلر فقط در آخرين مرحله تصفيه براي بهره برداري از کلر باقي مانده در شبکه. (
· استفاده از ازون و پرتودهي فرابنفش در مراحل مختلف تصفيه.
· استفاده بيشتر از سيستم ازون ، بويژه استفاده از اکسيژن براي تغذيه دستگاه و بهره گيري
از برق با فرکانس متوسط ،باعث شده تا غلظت ازون بالا رفته و در نتيجه طراحي دستگاههاي توليد ازون کوچکتر شود که نهايتا منجر به کاهش سرمايه گذاري اوليه براي تصفيه بروش ازون مي گردد.
٢ -افزايش کيفيت فاضلاب تصفيه شده گوناگون شهري ، روستايي ، کشاورزي و صنعتي.
پر واضح است که اهميت اين جنبه زياد بوده و اگر تمام توجه به آن معطوف مي شد هيچگاه بشر با بحران کم آبي روبرو نمي شد
سختی و سنگینی آب
بسیاری از مردم این دو مفهوم را به یک معنا می دانند و تفاوتی بین این دو قائل نیستند. عده زیادی نیز واژه "سختی آب" را به جای "سنگینی آب" استفاده می کنند.
در اینجا به توضیح این مفاهیم و تفاوت های بین این دو مفهوم می پردازیم.
سنگینی آب (TDS)
TDS مخفف عبارت Total Dissolved Solid به معنای " کل جامدات محلول" است. منظور از TDS كل مواد جامد محلول در آب است كه برابر مجموع غلظت همه یونهای موجود در آب می باشد. مواد محلول در آب ممكن است از نظر ماهیت « آلی » یا « معدنی » باشند.
مواد غیر آلی ( معدنی ) حل شده در آب شامل : مواد معدنی ، فلزات و گازها می باشند. بعضی از مواد آلی به صورت ذرات كلوییدی هستند اما بیشتر مواد آلی به صورت محلول هستند. آلاینده های آلی ممكن است باعث بو ، رنگ و طعم نامطبوع آب شوند.
لزوم استفاده از فیلترهای دوش حمام
کلرزنی امروزه به عنوان متداولترین روش گندزدایی آب مصرفی در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. اما استفاده از کلر علیرغم اینکه مزایا و فواید بسیاری به همراه دارد، دارای معایب و مضراتی نیز هست.
معرفی PVC
معرفی
• پلیوینیلکلراید (PVC) نوعی پلیمر و مهمترین عضو خانواده وینیلها میباشد. خانواده وینیلها از شماری رزین (Resin) تشکیل میشوند که بر پایه رادیکال آزاد وینیل (CH2=CH-) یا رادیکال آزاد وینیلدن (CH2=C>) تولید میگردند. PVC از طریق پلیمریزه کردن وینیلکلرایدمونومر(VCM) به شکل مایع و با استفاده از یکی از چهار روش پایهای:
تعلیق(Suspension) ، امولوسیون (Emulsion)، تودهای (Mass) و محلول(Solution)
به دست میآید.
• PVC که به دو صورت کلی نرم و سخت و در Gradeهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد، پس از پلیاتیلن (PE) بیشترین حجم تولیدات پلاستیکی را در جهان به خود اختصاص میدهد و از نظر تنوع کاربرد نیز در جایگاه اول قراردارد. نوع تجارتی آن معمولاً به شکل پودری سفیدرنگ، بیشکل(آمورف) و حاوی نزدیک به %85 بلور است.
حقایقی درباره آب آشامیدنی
آب یك سرمایه ملی است . تا بیست سال پیش مهمترین سرمایه ملی كشورها ، انرژی بود اما در اینده ای نه چندان دور آب را با نفت معاوضه خواهند كرد. برای آنكه این تصور از اینده ، زیاد دور از ذهن نباشد كافی است كه به این نكته توجه كنیم كه برای انرژی ، بجز نفت ، جایگزین های نه چندان ارزان تر در دسترس بشر است اما جایگزینی برای آب فعلا وجود ندارد و امروزه تاكید بر صرفه جویی و استفاده از منابع آبی است. 72 درصد حجم بدن انسان از آب تشكیل شده است و این خود نشان دهنده اهمیت آب در زندگی انسان است.
آب ناسالم، یک معضل جهانی
همزمان با رشد جمعیت در جهان و ایجاد توسعه در صنایع مختلف، آلودگی آب آشامیدنی، تبدیل به یکی از اساسی ترین مشکلات جهان شده است. مسئله تامین آب شرب سالم، در آینده ای نه چندان دور یکی از اصلی ترین چالش های جهانیان خواهد شد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که امروزه سفره های آب زیرزمینی، خصوصا در شهرهای بزرگ و پرجمعیت دنیا، دارای مشکلات فراوانی است که دلیل این معضلات، نفوذ فاضلاب های صنعتی، وجود چاههای جذبی دفع فاضلاب انسانی، استفاده بی رویه از مواد شوینده و پاک کننده شیمیایی، نفوذ کودهای شیمیایی و حیوانی به اعماق زمین است. آب رودخانه ها، چاهها، دریاچه ها و حتی آب ناشی از ذوب شدن یخ ها و برفها دارای آلاینده های صنعتی بسیاری است که خود ما انسانها باعث شده ایم.
جداكنندهها و پركننده هاي سلولي
امروزه ماده Polypropylene ماده متداولی میباشد که به جای PVC به کار برده میشود. در مقایسه با PVC در صنعت آب و فاضلاب كاربردهاي بسیار زیاد دارد و از مزایای بیشتری نسبت به PVC برخوردار میباشد. لیست مزایای ماده Polypropylene به قرار زیر میباشد:
- مقاومت بیشتر در مقابل درجه حرارتهای بالا: نوع استاندارد آن تا 80 درجه سانتیگراد را برای مدت کوتاه تحمل میکند. نوع مخصوص آن تا 100 درجه سانتیگراد را برای مدت طولانی تحمل میکند. امنیت بیشتری در هنگام وقوع اتفاقات ناگهانی ارائه میدهد و موارد استعمال بسیار وسیعی دارد.
- تمایلی به بدتر شدن ندارد و این بدان معنا میباشد که تمایلی به پوسیده شدن و یا سوراخ شدن ندارد.
- موقع نصب با مشکلات کمتر و خطرات کمتری روبرو میباشد و این به دلیل خواص مواد خام اولیه به کار برده شده در ساخت این لایهها میباشد.
راهكاري نوين براي حفظ محيط زيست از سموم صنعتي
حفاظت از آب، خاك و هوا در مقابل عوامل آلوده كننده يكي از مهمترين موارد مورد توجه در كشورهاي جهان در قرن بيست و يكم است. انواع مواد شيميايي، كودها و ضد آفات گياهي و نباتي، ذرات مايع و يا جامد زيان آور متصاعد از صنايع و معادن، گازهاي مخرب حاصل از سوخت وسايط نقليه از جمله منابع مختلف آلودگي هاست. امروزه رديابي و خنثي سازي اين آلوده كننده ها و جلوگيري از به وجود آمدن موارد جديد آلودگي، مبحث جديدي است كه به طور جدي پيگيري مي شود. مشكلات و محدوديت هاي مالي از جمله موارد بازدارنده حفاظت از محيط زيست و بهبود كيفيت آب، خاك و هوا به حساب مي آيد. در مقابل اين مشكلات و موانع بزرگ گوناگون، كاربرد ذراتي كوچك مي تواند راهكار بسيار موثري باشد.
علم جديدي بنام نانو تكنولوژي با دستكاري و تغييرات در اندازه ابعاد اتمها و ملكولهاي عناصر، از11 الي100 ميلياردم متر، انقلاب نويني را در شيمي، فيزيك، بيولوژي و مهندسي بوجود آورده است. اين تغييرات نه تنها در اندازه و ابعاد عناصر، بلكه در بوجود آوردن ويژگي هاي جديد و پراهميتي در آنها تاثير داشته است. نانو تكنولوژي با ايجاد مواد جديد، اميد جديدي براي مهندسين محيط زيست در بهبود آلودگي محيط زيست محسوب مي شود. ولي نبايد از نظر دور داشت كه اين تكنولوژي نيز مي تواند مواد جديد زيان آور ناشناخته اي را در محيط زيست وارد كند كه پيش از اين وجود نداشته است. محققان توانسته اند با آزمايش هاي گوناگون، ساختار تركيبي متفاوت بعضي از ذرات را شناسايي كنند.
