مرجع تخصصی آب و فاضلاب

لوله هاي کامپوزيتي
مواد اوليه : الياف ، رزين ها ، و ديگر پرکننده ها
لوله هاي FRP با استفاده از تقويت کننده هاي الياف شيشه ، رزين هاي گرما سخت ، مواد linerviel و انواع ديگر افزودني ها ساخته مي شوند . الياف تقويت کننده معمولا ً از جنس الياف شيشه E است . مشخصات اسمي الياف شيشه E عبارتند از سفتي کششي در حدود 72400 مگا پاسکال ، استحکام کششي در حدود 3450 تا 3800 مگا پاسکال و درصد افزايش طول در حدود 4 تا 5 درصد . انواع ديگري از الياف در اين رده عمومي وجود دارند که نيازهاي گوناگون مقاومت به خوردگي را برطرف مي کنند اما الياف شيشه E تا حدودي تمام بازار را تحت سلطه خود درآورده است . الياف تقويت کننده ديگري براي کاربردهاي ويژه و شرايط خورنده منحصربه فرد وجود دارد مانند FCR ، ARC و جز آن . الياف تقويت کننده بسته به فرآيند ساخت لوله و تحمل بار مورد نياز ، تغيير مي کنند . الياف تک جهته تابيده شده ، الياف کوتاه ، تقويت کننده هاي رشته اي ، نمد ، الياف بافته شده و انواع ديگر الياف درساخت لوله هاي FRP کاربرد گسترده اي دارند .
درصد وزني الياف به طراحي محصول نهايي وابسته خواهد بود . جهت الياف ، شيوه چيدمان لايه ها روي هم و تعداد لايه هاي تقويت کننده ، ويژگي هاي مکانيکي ، سفتي و استحکام واقعي لوله را تعيين مي کند . رزين مورد استفاده در ساخت لوله FRP ويژگيهاي خاص خود را دارد .

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

 لاگون هوادهي:

لاگون هوادهي متشكل از يك بركه با ديواره خاكي و هوادهي مصنوعي، مجهز به هواده هاي شناور است. بعد از اين لاگون يك استخر ته نشيني يا بركه تثبيت اختياري قرار دارد كه به عنوان زلال ساز نهايي عمل مي كند.  جامدات بيولوژيكي توليد شده در لاگون هوادهي بوسيله استخر ته نشيني يا بركه تثبيت جداسازي مي شوند. استخر ته نشيني معمولاً بتني و مجهز به چنگك هاي مكانيكي لجن است تا برداشت لجن بصورتمداوم باشد. اگر بركه تثبيت بكار برده شود، جامدات بيولوژيكي در كف ته نشين شده و تجزيه بي هوازي روي مي دهد. بركه بطور متناوب، معمولاً هر دو يا سه سال يكبار تخليه و مواد جامد هضم شده دفن بهداشتي مي شود. فرآيند لاگون هوادهي ذاتاً يك فرآيند لجن فعال بدون برگشت است كه معمولاً غلظت مواد جامد بيولوژيكي آن در حدود 200 تا mg/l 500 مي باشد. لاگون هاي هوادهي بطور وسيعي در تصفيه فاضلاب صنعتي بكار برده مي شوند زيرا بسيار كم هزينه تر از لجن فعال مي باشد. در عين حال به زمين بيشتري نياز دارند كه بايد مورد توجه قرار گيرد. غالباً، فرآيند تصفيه فاضلاب صنعتي در ابتدا سيستم يركه تثبيت است و با افزايش بارگذاري، هوادهي مصنوعي به آن اضافه مي شود تا بركه به لاگون هاي هوادهي تبديل شوند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

1-1- پارامتر هاي فيزيكي آب:

پارامترهای فیزیکی ،  آن دسته از خصوصیات آب است که به وسیله حواس بینایی ، لامسه ، چشایی و یا بویایی قابل تشخیص است. مواد جامد معلق ، کدورت، رنگ ، طعم ، بو و درجه حرارت در این گروه قرار می گیرند.
1-1-1- جامدات معلق

چنان که پیش از این اشاره شد جامدات می توانند  به دو صورت معلق و محلول در آب وجود داشته باشند . اگر چه بعضی از مواد جامد محلول به وسیله حواس  فیزیکی قابل تشخیص هستندذ ، ولی قرار دادن آنها در گروه پارامترهای شیمیایی مناسب تر است و در بخش بعدی بیشتر شرح داده خواهند شد.

 
منابع

ذرات جامد معلق در آب ممکن است از ذرات آلی و یا معدنی و یا از مایعات امتزاج ناپذیر تشکیل شده باشند . جامدات معدنی نظیر خاک رس ، لای و سایر مواد تشکیل دهنده خاک به طور طبیعی در آبهای سطحی یافت می شوند . مواد آلی نظیر ریشه گیاهی و جامدات بیولوژیکی  ( سلولهای جلبکی ، باکتریها و غیره ) نیز از اجزای تشکیل دهنده آب های سطحی به حساب می آیند . این مواد که در اثر عملکرد فرسایشی آب جاری بر روی سطوح به وجود می آیند تحت عنوان آلاینده های طبیعی شهرت دارند.  به خاطر ظرفیت فیلتر کردن خاک مواد معلق به ندرت در آبهای زیر زمینی یافت می شوند.

سایر مواد معلق ممکن است در اثر استفاده انسان از آب به وجود آیند. فاضلاب شهری معمولاً حامل مقادیر زیادی از جامدات معلق می باشد که از نظر ماهیت عمدتاً آلی هستند . مصارف صنعتی آب ممکن است منجر به ورود ناخالصی ها یی با ماهیت آلی و یا معدنی در آب شود. مایعات امتزاج ناپذیر نظیر روغنها و گریس ها اغلب اوقات به عنوان مواد تشکیل دهنده فاضلاب به شمار می روند.
اثرات

وجود مواد معلق در آب ممکن است به چند دلیل مورد اعتراض قرار گیرد . این مواد از نظر زیبایی به آب لطمه می زنند ؛ به علاوه محلهایی را برای جذب سطحی مواد شیمیایی و بیولوژیکی به وجود می آورند . جامدات معلق آلی ممکن است به صورت بیولوژیکی مورد تجزیه قرار گیرند و نهایتاً مواد جانبی نامطبلوبی را به وجود آورند . جامدات معلق فعال از نظر بیولوژیکی ممکن است شامل ارگانیسمهای بیماریزا نظیر ارگانیسمهایی که در زنجیره های جلبک تولید کننده سم هستند ، باشند.
 
2-1-1- كدورت

معمولاً اندازه گیری مستقیمی از ذرات جامد معلق بر روی نمونه های گرفته شده از منابع آب طبیعی یا منابع آب آشامیدنی صورت نمی گیرد . طبیعت جامدات در این آبها و اثرات ثانویه ای که این جامدات ایجاد می نمایند از مقدار حقیقی آنها مهمتر است برای اینگونه آبها یک آزمایش جهت کدورت به طور متداول انجام می گیرد.

کدورت معیاری برای میزان جذب نور و. یا پراکندگی نور توسط مواد معلق در آب است.

از آن جا که جذب و تفرق نور تحت تاثیر اندازه و خواص سطحی مواد معلقث قرار می گیرد کدورت یک اندازه گیری کمی مستقیم از ذرات معلق جامد نمی تواند به حساب آید . برای مثال یک ذره کوچک در داخل یک لیوان آب در واقع هیچگونه کدورتی ایجاد نمی کند . اگر این ذره به هزاران ذره کوچکتر با اندازه های کلوئیدی شکسته شود با وجود آن که جرم جامدات تغییری ننموده است اما کدورت به میزانی می رسد که قابل اندازه گیری است.
منابع

قسمت عمده کدورت در آبهای سطحی از فرسایش مواد کلوئیدی نظیر خاک رس ، لای خرده سنگها و اکسیدهای فلزی از خاک حاصل می باشد. رشته های گیاهی و میکروارگانیسمها نیز در افزایش کدورت نقش دارند . فاضلابهای صنعتی و خانگی ممکن است حاوی تعداد متنوعی از مواد کدورت زا باشد . صابونها ، شوینده ها و عوامل امرلسیون کننده کلوئیدهای پایداری را که نهایتاً منجر به کدورت می شوند تولید می کنند . اگر چه اندازه گیری های مربوط به کدورت به طور متداول بر روی فاضلاب انجام نمی شود اما تخلیه فاضلاب ممکن است موجب کدورت آبهای منابع طبیعی شود.
اثرات

زمانی که آب کدر در یک محفظه شفاف و کوچک نظیر یم سوراخ در معرض نور قرار می گیرد یک تیرگی یا رنگ شیری به چشم می خورد . مواد کلوئیدی کدورت زا سطوحی را برای جذب ارگانیسمهای بیولوژیکی و یا مواد شیمیایی مضر و یا عامل طعم و بوی نا مطبوع فراهم می کنند . گند زدایی آبهای کدر به علت خواص جذبی برخی از کلوئیدها و نیز با توجه به این که جامدات ممکن است سبب حفاظت از میکروارگانیسمها در برابر مواد گند زدا شوند عملی مشکل به شمار می رود .

در منابع طبیعی آب ، کدورت ممکن است رنگی خاکستری و یا غیر از آن به آب ببخشد .

رنگ آب بستگی بقه خواص جذب نور توسط جامدات داشته و می تواند با نفوذ نور و یا واکنشهای فتوسنتز در نهرها و دریاچه ها تغییر یابد . تجمع ذرات کدورت زا در بسترهای متخلخل آب منجر به ته نشینی موادی می گردد که می توانند اثرات سوئی بر گیاهان و جانوران آبزی بگذارند.
اندازه گیری

کدورت به طریق فتوشیمیایی و به کمک اندازه گیری نوری که با یک شدت معین جذب و یا پراکنده می شود محاسبه می گردد . دستگاه اولیه اندازه گیری به نام کدورت سنج جک سون (Jackson)  معروف است . اساس این دستگاه بر روی جذب نور و یا بکارگیری یک لوله بلند و شمع استاندارد شده استوار می گردید شمع در زیر یک لوله شیشه ای قرار می گرفت و سپس در یک لایه فلزی سیاه به گونه ای قرار داده می شد که نور صادره از شمع تنها از قسمت بالای دستگاه قابل روئت بود .نمونه آب پس از آن به آهستی در داخل لوله ریخته می شد و این عمل تا جایی ادامه می یافت که شمع دیگر قابل روئت نبود یعنی بنحوی که جذب کامل صورت می گرفت.

لوله شیشه ای که به کمک داده های بدست آمده برای کدورت حاصله از ذرات معلق اکسی سلسیوم کالیبره می گردید. یک واتحد کدورت جکسون (JTU) برابر با کدورت ایجاد شده توسط یک میلی گرم در یک لیتر آب مقطر است.

در سالهای اخیر این دستگاه ساده جای خود را به کدورت سنج مجهز به لامپ الکتریکی استاندارد شده داد.این لامپ الکتریکی، نوری از خود ایجاد می نماید که این نور از یک مسیر کوچک نمونه عبور می نماید . در حالت جذب یک نورسنج به اندازه گیری  شدت نور در طرف مقابل منبع نور می پرذازد، در حالی که در حالت پراکندگی نور یک نورسنج به اندازه گیری شدت نور در یک زاویه 90 درجه نسبت به منبع می پردازد اگر چه بیشتر کدورت سنج های امروزی بر مبنای اصل پراکندگی عمنل می نمایند اما کدورت ایجاد شده توسط مواد تیره که به عوض انعکاس نور همراه بات جذب نور است توسط روشهای جذب باید انجام شود.

یک ماده شیمیایی بنام فورمازین که استاندارد مناسبتری نسبت به  ایجاد می نماید جایگزین  گردیده است.

امروزه داده های بدست آمده از کدورت سنج بر حسب واحدهای کدورت فرمازین یا FTU بیان   می شوند عبارتند از (NTU)(nephelometry turbidity units) غالباً برای تاکید بر آزمایش انجام شده مطابق با اصول پراکندگی نور بکار برده می شود .
کاربرد

اندازه گیری مربوط به کدورت معمولاً بر روی آب تمیز و صاف که درست نقطه مقابل فاضلاب بشمار  می آید انجام می شود.آبهای طبیعی ممکن است دارای کدورت هایی باشند که از چند (FTU تا چند صد FTU تغییر می کنند.استانداردهای EPA بر آب آشامیدنی مقرر می دارد که حداکثر میزانFTU برابر با یک باشد، در صورتی که اتحادیه امور آب در آمریکا میزان  1/0 = FTU را بعنوان ملاک اصلی خود برای آب آشامیدنی تعیین نموده است.
3-1-1- رنگ

آب خالص بی رنگ است ، اما آبی که در طبیعت یافت می شود معمولاً توسط مواد خارجی دارای رنگ می باشد . رنگ آبی که در نتیثجه تاثیر مواد معلق به وجود آمده باشد ، اصطلاحاً رنگ آشکار نامیده می شود؛ و رنگی که در اثر مواد جامد محلول پدید آمده باشد و پس از جدا سازی مواد معلق همچنان در آب باقی بماند به نام رنگ حقیقی خوانده می شود.
منابع

پس از تماس با اجزای ریز مواد آلی از قبیل برگهای درختان ، برگهای سوزنی گیاه جوز آور ، علف هرز یا چوب ، آب علاوه بر اخذ موادی نظیر جوهر مازو و اسید هیومیک رنگ زرد مایل به قهوه ای به خود می گیرد . اکسیدهای آهن رنگ قرمز کمرنگ به آب می دهند و اکسیدهای منگنز موجب قهوه ای و یا تیره رنگ شدن آب می گردند. پساب های صنعتی ناشی از صنایع نساجی و عملیات رنگرزی ، خمیر کاغذ و تولید ورق های کاغذ ، صنایع غذایی ، تولید مواد شیمیایی ، استخراج سنگ معدن ، پلایش و عملیات مربوط به کشتارگاهها ممکن است در اثر ارتباط با نهرها و رودخانه های طبیعی در آب ایجاد رنگ نمایند.
اثرات

آب رنگی از لحاظ زیبایی برای عموم قابل پذیرش نیست. در حقیقت اگر مصرف کننده ها دارای قدرت انتخاب باشند ترجیح می دهند از آب بدون رنگ و تمیز استفاده کنند . آبی که به مقدار زیاد دارای رنگ باشد برای مصارفی نظیر شستشوی لباس ، رنگرزی ، تهیه کاغذ ، ساخت نوشابه هلی الکلی ، تولید لبنیات همراه با سایر مواد غذاتیی ، صنایع نساجی و تولید پلاستیک مناسب نیست . از اینرو رنگ آب بر مقبولیت آن هم برای مصارف خانگی و هم برای مصارف صنعتی تأثیر گذار است.

در شرایطی که به طور معمول رنگ حقیقی آب به عنوان عامل غیر بهداشتی و یا نا مطمئن شناخته      نمی شود ترکیبات آلی که سبب بروز رنگ حقیقی می شوند ممکن است موجب افزایش نیاز کلر آب شده و نهایتاً موجب کاهش جدی اثر گذاری کلر بر آب به عنوان یک ماده گند زا می شود . شاید مهمتر از این محصولاتی باشند که در اثر ترکیب این مواد با کلر به وجود می آیند ؛ ترکیبات فنل ( اجزای تشکیل دهنده شناخته شده محصولات ناشی از تجزیه سبزیها) همراه با کلر طعم و بوی بسیار نا خوشایندی تولید می کنند . به علاوه برخی از ترکیبات در اسیدهای آلی طبیعی و کلر یافت می شوند ، که یا نوعاً سرطانزا هستند و یا مشکوک به داشتن چنین خاصیتی اند.

اندازه گیری

اگر چه روش های متعددی برای اندازه گیری رنگ وجود دارد اما روش هایی که در برگیرنده مقایسه با مواد  دارای رنگ استاندارد هستند در بیشترین حد ممکن مورد استفاده قرار می گیرند.

لوله های مقایسه رنگ حاوی یک سری استانداردهایی هستند که می توانند برای مقایسه مستقیم     نمونه های آبی که قبلاً جهت از دست دادن رنگ آشکار خود فیلتر شده اند به کار میروند . نتایج بدست آمده بر حسب واحد رنگ حقیقی (TCU) بیان می شوند که در آن یک و.احد معادل با رنگ تولید شده توسط 1mg/L از پلاتین به شکل یونهای کلروپلاتینات می باشد. برای رنگهای غیر از رنگهای زرد مایل به قهوه ای و بویژه برای آب هخای رنگی ناشی از جحریانهای  خروجی فاضلابهای صنعتی ، معمولاً تکنیک های خاص اسپکتروفتومتری به کار برده می شود.

در محیطهای کاری دستگاههای مجهز به دیسکهای شیشه ای رنگی که با استاندارد های رنگی کالیبره می شوند مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به این که تغییرات بیولوژیکی و فیزیکی ممکن است در طول زمان ذخیره سازی بر روی رنگ اثر بگذارد نمونه ها حداکثر 72 ساعت پس از جمع آوری باید آزمایش شوند.
کاربرد

رنگ عاملی نیست که معمولاً در آنالیز فاضلاب مطرح باشد . در آنالیز آب آشامیدنی معمولاً تنها رنگ حقیقی ایجاد شده توسط اسیدهای آلی منتجه از تجزیه گیاهان در آب مورد اندازه گیری  می گیرد. مقدار به دست آمده را می توان به عنوان میزان اندازه گیری غیر مستقیم مواد هیومیک در داخل آب تلقی کرد.
4-1-1- طعم و بو

مفاهیم طعم وبو به خودی خود بیانگر خصوصیت این دو عامل اند.از آن جا که احساس طعم وبو غالباً به یکدیگر مربوط اند ومعمولاً با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند این احتمال وجوددارد که طعم ها وبوهای بسیارزیادی که از تنوع برخوردارند توسط مصرف کنندگان به آب نسبت داده شوند موادی که در داخل آب ایجاد بو می کنند تقریباً همیشه ایجاد طعم می نمایند ولی به هیچ وجه تولید بو نمی کنند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

یکی از روش های مرسوم و مورد اعتماد برای شمارش باکتری های کلی فرم در نمونه های آبی استفاده از روش تخمیر چندلوله ای یا اصطلاحاً روش MPN است.

در این آزمون برای شمارش کلی فرم ها از محیط کشتی استفاده می شود که محتوی قند لاکتوز باشد. معمولاً از محیط لاکتوز براث (lactose broth) و یا محیط لوریل تریپتوز براث (lauryl tryptose broth) برای این منظور استفاده می شود. پس از تهیه محیط کشت آن را به مقادیر مناسب در لوله هایی توزیع می کنند. سپس مقدار معینی از نمونه به هر لوله وارد می شود یا اصطلاحاً تلقیح می گردد. سپس لوله ها برای مدت 24 ساعت و حداکثر 48 ساعت در دمای 35 درجه سانتیگراد قرار داده می شوند تا تخمیر لاکتوز در آن ها بررسی شود. برای بررسی تولید گاز در اثر تخمیر نیز قبل از استریل کردن لوله های محتوی محیط کشت در هر لوله یک لوله کوچک موسوم به لوله دورهام به صورت وارونه انداخته می شود. در صورتی که باکتری کلی فرم باشد از تخمیر لاکتوز گاز CO2 تولید می کند که مقداری از آن در لوله دورهام جمع می شود. البته می توان به جای بررسی تولید گاز به بررسی تولید اسید در لوله ها پرداخت. برای این منظور در زمان تهیه محیط کشت در آن مقداری معرف pH تحت عنوان bromocresol purple افزوده می شود. در اثر تولید اسید توسط باکتری در هر لوله محیط اسیدی می شود و رنگ معرف از ارغوانی به زرد تغییر می کند. تا اینجا مرحله احتمالی آزمون است. از آنجایی که در این مرحله علاوه بر کلی فرم ها باکتری های دیگری هم هستند که می توانند نتیجه ای مشابه کلی فرم ها بدهند در مرحله بعد لازم است حضور کلی فرم ها در هر یک از این لوله های مثبت تأیید شود. برای این منظور از هر یک از لوله هایی که از نظر حضور کلی فرم مثبت هستند (احتمالاً در آن ها کلی فرم رشد کرده) به لوله های محتوی محیط کشت انتخابی تری به نام برلیان گرین براث (brilliant green bile lactose broth یا BG broth) منتقل می کنند. این محیط کشت دارای ترکیباتی از قبیل نمک های صفراوی و برلیان گرین است که رشد باکتری های غیر کلی فرمی که ممکن است در مرحله احتمالی نتیجه مثبت در لوله های را سبب شده باشند داده باشند را متوقف می کنند. این لوله ها نیز به مدت ۲۴ ساعت و حداکثر ۴۸ ساعت در دمای 5/0±35 درجه قرار داده می شوند. رشد (کدورت) به همراه تولید گاز تأیید کننده حضور کلی فرم ها در لوله هایی است که از آن ها برای کشت در BG broth استفاده شده است (مرحله تأییدی). برای اطمینان از حضور کلی فرم ها در هر لوله از لوله های تأییدی و یا به عبارت دیگر انجام مرحله تکمیلی از هر یک از لوله های مثبت مرحله تأییدی با استفاده از لوپ سیمی روی محیط کشت جامد مک کانکی آگار یا محیط های مشابه از قبیل EMB agar کشت خطی داده می شود. پس از ۲۴ ساعت انکوبه گذرای در دمای 5/0±35 درجه سانتیگراد درصورتی که کلنی های کلی فرم ها که به رنگ قرمز تیره با یا بدون جلای فلزی و یا به رنگ صورتی هستند روی محیط دیده شوند به معنای اطمینان از حضور کلی فرم ها در لوله برلیان گرین که از آن انتقال انجام شده می باشد. کلنی های قرمز تیره را کلنی های تیپیک و کلنی های صورتی را کلنی های آتیپیک کلی فرم ها می خوانند. طبق دستورالعمل Standard Methods ویرایش ۲۱ (چاپ ۲۰۰۵) برای اطمینان از هر پلیت چند کلنی کلی فرم  انتخاب و  جهت رنگ آمیزی گرم روی اسلنت های نوترینت آگار کشت می شوند. همچنین از هر یک از این کلنی ها به محیط کشت مرحله احتمالی تلقیح می شود و ایجاد کدورت به همراه گاز یا اسید بررسی می شود.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

کلی فرم ها به عنوان شاخص میکروبی مناسبی برای نشان دادن آلودگی مدفوعی در نمونه های آب مورد استفاده قرار می گیرند. از جمله ویژگی هایی که باعث شده این گروه از باکتری ها به عنوان شاخص میکروبی برای نشان دادن آلودگی مدفوعی آب مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:

- زیستگاه طبیعی آن ها در دستگاه گوارشی حیوانات خونگرم است لذا در مدفوع به تعداد زیاد حضور دارند.

- دوام آن ها در آب بیش از باکتری های بیماریزای روده ای است که این باعث می شود هر گاه باکتری های بیماریزای روده ای در آب حضور دارند کلی فرم ها هم وجود داشته باشند. 

- در آب تکثیر قابل توجهی ندارند زیرا زیستگاه طبیعی آن ها آب نیست بنابراین تعداد نسبی آن ها نسبت آلودگی مدفوعی در نمونه ای مختلف آب را نشان خواهد داد.

- کشت، شمارش و جداسازی آن ها در آزمایشگاه ساده تر از باکتری های بیماریزای روده ای است

با این وجود با گذشت زمان مشخص شد که همه باکتری هایی که در گروه کلی فرم ها قرار می گیرند منشأ مدفوعی ندارند بلکه برخی منشأیی غیر از مدفوع مثلاً از خاک دارند. بنابراین زیرگروهی در گروه کلی فرم ها تعریف شد که با توجه به اینکه منشأ آن ها از مدفوع بود و نه از زیستگاه های دیگر به آن ها کلی فرم های مدفوعی (fecal coliforms) می گویند. به کل کلی فرم ها (شامل مدفوعی و غیرمدفوعی) نیز توتال کلی فرم (total coliforms) می گویند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

اصطلاح کلی فرم به گروهی از باکتری های خانواده انتروباکتریاسه (باکتری های روده ای) گفته می شود که دارای توانایی خاصی در تخمیر قند لاکتوز باشند. در واقع این باکتری ها نیز همانند سایر اعضای خانواده انتروباکتریاسه باکتری هایی میله ای گرم-منفی، اکسیداز-منفی و کاتالاز-منفی هستند. با این وجود، توانایی تخمیر قند لاکتوز در زمان ۲۴ (تا حداکثر ۴۸) ساعت در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد به همراه تولید گاز و اسید در چنین تخمیری باعث شده که گروهی از اعضای این خانواده با هم در گروهی به نام کلی فرم ها قرار گیرند. همانطور که مشخص است این دسته بندی سیستماتیک نیست و تنها بر اساس توانایی انجام نوعی فعالیت متابولیکی در شرایطی خاص تعریف می شود. بنابراین اگرچه گاهی در برخی منابع اعضای کلی فرم ها Escherichia coli، Enterobacter aerogenes، Klebsiella pneumoniae و Citobacter معرفی می شوند ولی بیان صحیح این است که تنها سویه هایی از این باکتری ها در گروه کلی فرم ها جای می گیرند که بتوانند تخمیر لاکتوز را با همان شرتیطی که گفته شد انجام دهند. مثلاً هستند

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

به طور کلی برای شمارش کلی فرم ها در آب سه سری روش قابل انجام است. این روش ها عبارتند از:

- آزمون تخمیر چند لوله ای (multiple-tube ferementation test)

- روش فیلتر غشایی (membrane filter method)

- روش های سوبسترای آنزیمی (enzyme substrate methods)

هر روش مزایا و معایبی دارد و بر این اساس هر یک در مورد نوع و حالت خاصی از نمونه های آبی توصیه می شوند. در ادامه توضیحی کلی در مورد هر یک از این سه سری روش در رابطه با شمارش یا سنجش کلی فرم ها ارایه می شود.

1) در آزمون تخمیر چند لوله ای برای شمارش کلی فرم ها از محیط کشتی استفاده می شود که محتوی قند لاکتوز باشد. نمونه به لوله ها وارد می شود یا اصطلاحاً تلقیح می گردد. لوله ها در دمای مناسب قرار داده می شوند و پس از زمان مناسب نتیجه بررسی و ثبت می شود. این آزمون در حالت معمول برای توتال کلی فرم ها شامل سه مرحله احتمالی، تأییدی و تکمیلی است. تعداد لوله هایی که در آن ها پس از این مراحل حضور کلی فرم نشان داده شود ثبت می شود و بر اساس جدولی خاص و یا استفاده از فرمولی معین تعداد کلی فرم ها (توتال و یا فکال) در هر 100 میلی لیتر نمونه آب تعیین می شود.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب